تاریخچۀ کوتاه سیگار اشنو
تاریخچۀ کوتاه سیگار اشنو
از قدیم الایام تا به امروز، یکی از مهم‌ترین فعالیت‌های کشاورزی اشنویه (واقع در آذربایجان غربی) کشت توتون بوده است. بذر توتون اشنویه که به مرغوبیت اشتهار داشت از ترکیه تهیه و وارد می‌شود و سپس در زمین‌های کم‌آب این شهر کشت می‌شد. معمولاً اواخر اردیبهشت هر سال، بذرها را در قطعه‌زمینی ۲ متر در ۲ متر می‌کاشتند. این زمین‌ها دراو نامیده می‌شد. روی بذرها را معمولاً با شاخه‌ها و گیاهان خشک و جارو و غیره می‌پوشاندند و سپس آن‌ها را با آب‌پاش آبیاری می‌کردند. پس از درآمدن جوانه‌ها، خریداری شده و به زمین‌های کشاورزی دیگر جهت تولید انتقال می‌یافتند. بعد از چندماه رسیدگی (غالباً سه‌ماه) برگ‌های توتون به ۵۰ الی ۷۰ سانتی‌متر می‌رسیدند. در این مرحله، برگ‌های توتون را به دسته‌های شش‌تایی یا ده‌تایی تقسیم کرده و در محلی به نام تایوار از سقف آویزان می‌کردند تا خشک شوند.
با تصویب قانون انحصار دخانیات در تاریخ ۲۶ اسفند ۱۳۰۷ خورشیدی، اداره‌های دخانیات در سراسر کشور برپا شدند. یکی از اولین اداره‌های دخانیات در اشنویه دایر شد. این اداره توتون‌ها را از کشاورزان اشنویه خریداری می‌کرد و برای تولید سیگار و بسته‌بندی و غیره به شمال ایران می‌فرستاد. در شمال کشور، بسته‌های ۲۰ عددی سیگار از همین توتون‌ها در چهار نوع تولید و عرضه می‌شد: اشنو معمولی، اشنو نو، اشنو ویژه (فیلتردار) و اشنو پارس.
اشنو به‌خاطر مرغوبیت بالا و قیمت به‌صرفه خیلی زود به اقبال زیادی نزد مردم دست یافت. در زمانی که یک پاکت سیگار وینستون اورجینال آمریکایی ۳۶ ریال قیمت داشت، قیمت یک پاکت سیگار اشنو فقط ۵ ریال بود. دوران اوج سیگار اشنو به دهه‌ی چهل خورشیدی باز می‌گردد.
جالب اینجاست که اشنو همواره نزد دانشجویان و اصحاب قلم محبوبیت ویژه‌ای داشته است. به‌عنوان مثال سیگار محبوب سیمین دانشور و جلال آل احمد همین اشنو بود.
دیدگاه‌ها