یکی از مهم‌ترین فعالیت‌های کشاورزی اشنویه کشت توتون بوده است. معمولاً بذر از ترکیه وارد می‌شد و در اشنویه کشت می‌شد. پس از فرآوری برگ‌های توتون، اداره‌ی دخانیات آن‌ها را از کشاورزان خریداری کرده و به شمال کشور برای بسته‌بندی می‌فرستاد. سیگار اشنو در بسته‌های ۲۰ عددی در ۴ نوع تولید می‌شد: اشنو معمولی، اشنو نو، اشنو ویژه فیلتردار و اشنو پارس. اشنو به‌خاطر مرغوبیت بالا و قیمت به‌صرفه بسیار محبوب بود، به‌ویژه نزد دانشجویان و نویسندگان. به‌عنوان مثال سیگار موردعلاقه‌ی سیمین دانشور و جلال آل احمد اشنو بود.

چوب سیگار یکی از مهم‌ترین و جذاب‌ترین اکسسوری‌های سیگار است. در این مقاله دربارۀ تاریخچۀ چوب سیگار حرف زدیم. این اکسسوری ابتدا کاملاً زنانه محسوب می‌شد اما بعدها بدل به وسیله‌ای یونیسکس یا فاقد جنسیت شد.

در صنعت دخانیات و تولید سیگار راه‌های متنوعی برای فرآوری و تولید سیگارهای بسیار سبک وجود دارد. سه راه متداول در این باره وجود دارد. یک، ایجاد سوراخ‌هایی روی فیلتر تا جریان هوای بیشتری وارد شود. دو، اسانس‌ها و آروماهایی که طعم را ملایم‌تر می‌کنند. سوم، استفاده از توتون‌هایی که نیکوتین پایینی دارند.

یکی از روش‌های مرسوم برای خوشمزه‌ترکردن سیگار، برشته‌کردن یا رست‌کردن توتون است. با حرارت یک‌دقیقه‌ای، واکنش شیمیایی مایارد اتفاق می‌افتد و طعم توتون از حالت خامی درمی‌آید و نت طعمی کاراملی و دودی پیدا می‌کند. طی این فرآیند نیکوتین بیشتری نیز آزاد می‌شد. یکی از مشهورترین سیگارهای برشته‌شده برای لاکی استرایک است.

در سال ۱۹۱۷ میلادی، شرکت دخانیات لاکی‌استرایک سیگار برشته‌شده‌ی خود را روانۀ بازار جهانی کرد. آن‌ها ادعا می‌کردند فرآیند برشته‌کردن سیگار سبب استریل‌شدن و حذف محرک‌های مضر می‌شود. این روش راه نجاتی برای صنعت دخانیات آمریکا در جنگ جهانی دوم شد. زیرا در آن زمان، واردات توتون از شرق قطع شده بود. اگرچه لاکی‌استرایک مخترع این نوع سیگار نیست اما مردم جهان این شرکت را با سیگار برشته یا رست‌شده می‌شناسند.

امروزه در تولید کاغذ سیگار به‌جای استفاده از چسب‌های شیمیایی از صمغ طبیعی یا همان صمغ عربی استفاده می‌کنند. صمغ عربی علاوه‌بر قدرت چسبندگی بالا، به‌خاطر طبیعی‌بودنش مضرات چسب‌ها را ندارد.